Ik zal er geen doekjes om winden. Het was kloteweer! De hele dag met miezer in zo'n badkuip zitten... Goed, hebben we dat weer ook weer gehad. De winterzeildag van zondag 31 januari. Stiekem was het heel gezellig en woei het lekker. Ik zat in de boot met Britt en Pim. Dan weet je wel wat voor een dag het wordt. Aan het begin vroeg ik:"Oké, willen jullie instructiezeilen of lekker toeren? Of allebei?" De voorkeur ging ernaar uit om iets meer van de Kagerplassen te zien dan slechts 't Joppe, met hier en daar een correctie of lofzang van de meneer de Instructeur. Lang en breed onder zeil kwamen we erachter dat we kookboot waren, maar dat we geen BBM hadden. We wilden natuurlijk zo lang mogelijk in het prachtige weer varen dus hebben we even de motor van Laurens genakt. Het leek ons praktischer om gewoon van boot te wisselen maar Lau wilde zijn vers getemde Draak niet kwijt... snob. Niet veel later kwam het briljante idee om even wat warme choco te cheffen, dus zetten we een voor de windse koers richting het Kompas op Kaageiland. Geen idee of die toko open was, maar er moet toch gezeild worden? Daar aangekomen zag het er vrij dicht uit. Na een sierlijk pirouetje in de haven koers gezet naar restaurant Benjamin. Ook dicht. Een caférace zonder café's. Dan maar even dat eind terugkruisen, kijken of de rest nog drijft. We moesten natuurlijk wel even aanleggen bij de soos. Na bruut een huwelijksfeest te hebben verstoord (er was nog niemand) bedachten we dat het Paviljoen aan 't Joppe wel open moést zijn. Jep, iedereen dreef nog. Lijnen op het water, jeej. Aangekomen bij het Paviljoen te Warmond toch nog onze welverdiende choco gekregen. Ondertussen platgebeld voor een sleepje maar wat is nou belangrijker, hallo. Uiteindelijk maar volle bak op de motor terug. De mast lag gelukkig al. Britt ook. Dan kom je als kookboot als laatste aan. Moet de rest maar niet zo vroeg terug. Regen? Niet binnen in het paviljoen hoor.