4 juli vertrokken zo’n 45 Schuiters verdeeld over twee driemasters, de Pedro Donker en de Hendrika Bartelds, vanuit Delfzijl richting Brest in Frankrijk. Na een stormachtig begin van de reis waarbij menig Schuiter ontdekte toch niet zulke stevige zeebenen te hebben, maakten we een tussenstop in Cherbourg.Hier hebben we een dagje in de haven gelegen, en zijn we als echte toeristen de stad in gegaan. Ook kwamen de twee groepen weer samen om op de Hendrika eens flink te borrelen en sterke zeeverhalen met elkaar uit te wisselen. Hierna zeilden we verder richting Brest. De windrichting zat ons helaas niet echt mee en dus motorden en zeilden we in een zigzag, want wat is de lol van op een driemaster zitten als je er niet mee kan zeilen? Ondanks onze minder efficiënte koers kwamen we een dag eerder dan verwacht aan in Brest en konden we die finale van het EK tussen Frankrijk en Portugal in een kroeg in de haven meekijken. Vermomd als Fransosen waagden we ons een kroeg in, en deelden we in de langzaam stijgende spanning daar, maar ondanks het verlies verloren wij geen minuut slaap (of in ieder geval niet daar aan). De dag daarna pakten we onze spullen, namen afscheid van de crews die ons in Brest hadden gekregen en gingen we door naar ons hostel waar we onze spullen dropten om daarna met z’n allen ergens te gaan eten voordat iedereen zijn eigen ding ging doen. Op onze laatste dag in Brest begon het zeilfestival dat ieder jaar in Brest plaatsvindt, daar gingen we met alle Schuiters heen om allerlei gigantische zeilschepen te zien waaronder de Europa. Aan het einde van de dag verzamelden we allemaal bij ons hostel en gingen we met de bus terug naar Leiden en was ons legendarische avontuur dan toch echt voorbij.